Στη νοτιοανατολική περιοχή, ανάμεσα στα χωριά Συνετί, Παλαιόκαστρο και Κοχυλού, κρύβεται ένα επίγειος παράδεισος με πλούσια βλάστηση, παλιούς νερόμυλους, πέτρινα γεφύρια. Είναι μια ποταμιά μεγάλου φυσικού κάλλους, μήκους περίπου 7 χιλιομέτρων, που αποτελεί ουσιαστικά τμήμα της διαδρομής που έκαναν όσοι ήθελαν να πάνε από τη Χώρα στο Κόρθι και αντίστροφα. Μάλιστα μέχρι το 1950 αυτή ήταν και η μοναδική οδός επικοινωνίας. Το φυσικό περιβάλλον έχει μείνει στο μεγαλύτερο μέρος του αναλλοίωτο, γιατί η κυκλοφορία έχει διακοπεί τα τελευταία 35 χρόνια. Η βλάστηση είναι πολύ πυκνή (πικροδάφνες, σχίνα, μουριές, συκιές, αγριοβελανιδιές, άγριοι θάμνοι, καλαμιές, βούρλα, βατομουριές, μυρτιές, άγριο δυόσμο, μέντα, λυγαριές, κισσοί). Ολη η ρεματιά αποτελεί καταφύγιο πλήθους ζώων όπως νυφίτσες, ασβοί, λαγοί, φίδια και πουλιά (κυρίως πέρδικες).
Τη χαράδρα διασχίζει πλατύ πλακόστρωτο καλντερίμι. Στο σημείο που τέμνεται με το ποτάμι υπάρχει τοξωτό γεφύρι και κατά διαστήματα υπάρχουν μικρές βρύσες – γούρνες. Υπάρχουν κι άλλα στενότερα σκαλωτά μονοπάτια που συνδέουν τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής με τα χωράφια και τις ομάδες των νερόμυλων που τα εξυπηρετούσαν. Σήμερα στην περιοχή σώζονται 22 νερόμυλοι, φτιαγμένοι από πέτρα από επιδέξιους και ονομαστούς τεχνήτες.
